Ahsen Okyar Söylenmek yerine söylemek lazım…

Bir Göçün Hikayesi – Cahide Kayış

Bir Göçün Hikayesi - Cahide Kayış

Ayrılmak; bir yerden, bir kimseden, bir şeyden uzaklaşmak… Ayrılık; ayrı olma durumu, birinden uzak düşme… Günlük hayatımızda bu duyguları ifade etmek için kullanırız bu fiili. Küçükken Türkçe derslerinde rast gele kullandığımız bir fiil, hatta şimdilerde de… Genç kadın çocuklarından ayrılmış. Küçük kız annesinden ayrılmış. Peki gerçekten biliyor muyduk anlamını? Yani içini doldurabiliyor muyduk?

Ayrılık duygusunu biliyor muyduk? Ayrılmak zorunda kalanların duygusuna erişebiliyor muyduk acaba? Ne kadar hissedebiliriz ki… Bazen boğazınızda bir düğüm, bazen acı bir tebessüm olur ayrılık. Sevdiğinden, annesinden, babasından ayrılmak…

1954 yılında da vatanından, anne toprağından, baba ocağından ayrılmıştı Kemal Amca. “Sevgiyi tanımayanlar ayrılığın acısını da bilmezler, özlemezler ve gurbet hissi duymazlar.” diyen merhum Mehmet Kaplan bir kez daha haklı çıkmıştı. Ben nereden bilebilirdim ki bunun hasretini, bunun acısını, bunun yaşanmışlığını…

Yaşadıklarını büyük cömertlikle anlatan Kemal Amca sayesinde biraz da anlamaya çalışıyor, kendimi onun yerine koyuyordum. Kemal Amca 1929, Üsküp doğumlu. 25 yaşına kadar Üsküp’te geçmiş hayatı; daha sonrasında bir bavul, üç can deyip koyulmuşlar yola. Ailenin tek çocuğu olan Kemal Amca askerliğini Niş’te yapmış. Üsküp’te terzilikle uğraşmış. Bir dönem de konsoloslukta çalışmış. 1954 onlar için o büyük ayrılığın yılı. Doğduğu topraklardan uzaklaştığı ama yine vatanım diyebildiği yere geliş yılı.

İnsanlar neden hırsızlık yapar? – Akif Çiçek

İnsanlar neden hırsızlık yapar? - Akif Çiçek

İnsanlar neden hırsızlık yapar? Gelin birlikte durumu bir irdeliyelim.

Aslında aklımda böyle bir konuyu yazmak yoktu. Dün eve geldim, sakin sakin basamakları tırmanırken elimdeki anahtarla kapıyı açmaya hazırlanıyorum, bir de ne göreyim o anahtarın gireceği bir kilit sistemi yok kapıda. Evden uzaklaştığım 3-4 saatlik zaman diliminde eve başkaları girmeye çalışmış, bu her kimse bir şekilde benim orda yaşadığımı biliyor, evden çıktığımı görmüş ve o şekilde hareket etmiş yoksa öğle vakti böyle bir işe girişmezdi.

Şükürler olsun ki içeriye girememiş eğer girmiş olsaydı onun hiçbir işine yaramayacak ama benim aylarımı, yıllarımı alan bazı çalışmalarda yok olup gidecekti. 300 – 500 liraya satacağı bilgisayar ve diskler onun için yalnızca küçük bir miktar para olacakken, benim için değeri biçilmez bir kayıp olacaktı.

Neyse ki çilingire oldukça güzel bir meblağ ödemek dışında başka bir zarara uğramadım. Bir hırsızın psikolojisi üzerinde düşündüm biraz ve düşüncelerimi sizlerle de paylaşmak istedim.

Aslında büyük bir bilim adamı gibi bir hırsızda kolay yetişmiyor, bu alçaklığı herkes yapamaz, yetenek gerektirir, benim gözümde bir hırsızın bir katilden farkı yoktur, hatta bazen insanlar şeref, haysiyet gibi faktörlerden cinayet işlerler ki burada hırsız çok daha aşağılık bir duruma düşer. Ama hırsız olmak kolay bir iş değil demiştik, hırsız olabilmek için biraz haysiyetsiz, duyarsız olmanız gerekir bu da zaman alan bir iştir.