Ahsen Okyar Söylenmek yerine söylemek lazım… Şikayet edeceğine sen de alternatifini oluştur.

19Şub/230

ESKİ DOSTLAR… / Mustafa KÜPÇÜ

mustafa kupcu

ESKİ DOSTLAR… / Mustafa KÜPÇÜ

Benim çocukluk ve ilk gençlik yıllarımda İzmit, her yönüyle yaşanası bir kentti.

İzmit’in cadde ve sokaklarında hemen her insan birbirini selamlar, hal hatır sorardı.

İzmit’in esnafı yakın dostluk ve dayanışma içindeydi.

Akşamları kahvehanelerde buluşurdu insanlar. Örneğin; gençler Sefa Kahvesi’nde, ileri yaştakiler Kadıoğlu Kahvesinde bir araya gelirlerdi.

Düğünler, bayramlar,  eş- dost-akraba buluşmaları için güzel vesileler olurdu.

1960’lı yılların sonuna doğru, sanayileşmenin hızıyla hem nüfusumuz arttı hem de kent hızla büyümeye başladı.

Artık, “insan ilişkileri” değişmeye başladı. Aynı kent içinde birbirimize “yabancılaşmaya” başladık!

İşte, bu koşullarda, 1966 yılında Mustafa Ersoy, Emin Saka ve Fikret Balcı öncülüğünde “Eski Dostlar” grubu oluşturuldu. Bu grupta, eski ve yeni Belediye Başkanları, Milletvekilleri ve Kocaelispor yöneticileri yer alıyordu.

Bundan iki yıl kadar önce, değerli ağabeyim Erdal Yenişen’in konuğu olarak ben de bu toplantılardan birine katıldım. Sonraki toplantılara davet aldım ancak 27 Şubat’taki toplantıya katılabildim.

Toplantıda, müzik başlayana kadar dostlarla sohbet olanağımız oldu. Müzik başladıktan sonra sohbet sona erdi!

Gecede görmeyi umut ettiğim bazı kişileri göremedim!

Gecede, yaşadığımız kent üzerine bir gündem ve sohbet olanağı olmamasına da üzüldüm.

Öte yandan, sanki, eski ilgi ve katılım yoktu!?

Bunda, en büyük etken olarak, “dışarıda ve lüks sayılabilecek mekanlarda” toplanılmasının  öncelikli neden olduğunu düşünüyorum!

Şu bir gerçek ki; artık “aile, akraba ilişkileri” bile zayıfladı.

Dostluklar da eskisi gibi değil! Hatta, kimi “eski dostlar” ile de eskisi gibi yakın değiliz!

Daha da ötesi, bu kentte doğup büyümüş, yaşlanmış insanlar olarak hayli azaldık! Yaşadığımız kente “yabancı” olduk!

“Eski Dostlar” bu yabancılığı ve yalnızlığı bir ölçüde de olsa giderebilmeli.

Bu da yetmez, yaşadığımız kentin sorunları ve çözüm yolları üzerine söyleşebilmeli, kent yöneticileri ile sağlıklı bir iletişim kurabilme olanağı sağlanmalı.

Bu toplantılara “kent yöneticileri” de katılmalı.

Daha da önemlisi ve öncelikli olanı, bu toplantılar “maddi” olarak daha uygun mekanlarda yapılmalı.

Katılmak isteyip, “yemek bedeli” nedeniyle katılamama sorunu çözülmeli öncelikle.

Mütevazı bir yemek sonrası, önceden belirlenen konular üzerinde katılımcıların görüşleri alınmalı.

Yaşadığımız kentin bir dolu sorunu var. Elbette bu sorunların çözüm yolları da var. Ama sorunları dile getirmek ve çözüm önerilerini tartışmak yalnızca siyasetçilerin işi olamaz.

Siyasetçiler, kentte yaşayan insanların görüşlerine önem vermeli, saygı duymalıdırlar.

“Eski Dostlar” grubu yeniden kuruluş ayarlarına dönmeli, Kocaelispor’dan “kent sorunlarının çözümüne” kadar çözüm arayışları ve önerilerini geliştirmelidirler.

Farkında mısınız; “eski dostlar” yalnızca cenaze törenlerinde çoğunluğu sağlıyorlar!

Yaşamak, “insanca yaşamak” yaşadığımız kente sahip çıkmak, “yeni dostlar” kadar bizim de görevimizdir!

Haydi;

Eski Dostlar görev başına!

Bu yazıyı beğendiniz mi?

RSS Kaynağımıza abone olun!

Yorumlar (0) Geri izlemeler (0)

Yorum yapılmadı.


Leave a comment

Geri izleme yok.