Ahsen Okyar Söylenmek yerine söylemek lazım…

24Şub/130

Bu Resmi Çok Sevdim… / Nihal Gülbahar

KAR-KO~1  Nedendir anlayamadım, bu resmi ilk gördüğümde bir nevi dondum kaldım.

Baktım, baktım, baktıımm, resimde az şey vardı ama, ben çok şey gördüm. Yaz siz?

İlk baktığımda yüzümde tebessüm oluşturdu bu resim. İki tonton, iki güzel yüz, iki tatlı yaşlı insan, atamız diyeceğimiz insanlar, saygı ve sevgiyi hak eden iki güzel insan gördüm.

Sonra o tebessümüm, buruk bir tebessüme dönüştü, düşündüm,
işte geride çoğu gitmiş bir hayat, bir mahsunluk, bir hüzün gördüm...

Çok temiz, hürmet edip elleri öpülesi çok güzel iki insan gördüm.

Yaşamışlığın ve yılların verdiği bir yorgunluk, belkide hayata doymuşluk var bu resimde biraz da...

Belki çocuklarını büyütmüş ve artık başbaşa kalmış güzel bir çift, evlerindeki fakirlik fakat yüreklerindeki zenginlikle geçmiş bir hayat, kuzine sobanın ve huzurun verdiği sıcak sade bir ev,
geride bıraktıklarımız, yitip gidenlerimiz, belki az eşya, az yemek ama hayatın diğer güzelliklerle yaşanması gerektiği gerçeği...

Ve geçip giden, tükenen, herşeyin aslında boş olduğu bir hayat!

Huzurun, saygının, sevginin olduğu hoş bir seda olsun hayatlarımız.

Bu yazıyı beğendiniz mi?

RSS Kaynağımıza abone olun!

Yorumlar (0) Geri izlemeler (0)

Yorum yapılmadı.


Leave a comment

Geri izleme yok.