Arkadaşlık (I) – Mesut NÖBETÇİGİL
Arkadaşlık (I) - Mesut NÖBETÇİGİL
Merhaba ilk köşe yazım: "Arkadaşlık(I)" ile Çınar Kocaeli'ndeyim.
Samimi, dost sohbeti tadındaki yazılarımı keyifle okur, yorumlar yaparsanız mutlu olurum.
Umarım uzun soluklu, arkadaşça olur bu yolculuğumuz.
Arkadaşlık (I)
Arkadaşlık üzerine çok şey söylenebilir. Hepimizin çok sevimli vazgeçemeyeceğimiz hiçbir pazarlığa rehin vermek istemediğimiz değerli arkadaşlarımız mutlaka vardır. Açıkçası en çok da arkadaşsız olmak tehlikeli gibi görünüyor. İnsanın bir arkadaşının olmaması durumunun ne kadar vahim, ne kadar insanı ıssızlaştıran, sessizleştiren ve yabancılaştıran bir şey olduğunu düşünüyorum.
Onun için Allah kimseyi arkadaşsız bırakmasın.
***
Arkadaşlarımızı zaman içerisinde seçiyoruz. Tercihlerimizin üzerine yaslandığı birtakım ölçütler var. Birinin çok değerli bulduğu bir arkadaş başkası için belki o kadar da değerli olmayabiliyor ya da birisi hiçbir şekilde onu başka bir insan ile dostla eşleştirmiyor, kıyaslamıyor çünkü o çok özel birisidir diye tanımlıyor. Bizimde öyle mutlaka kişisel
düzeyde dostluklarımızı sürdürdüğümüz arkadaşlıklarımız var bu arkadaşlıkların sayısının artması çok güzel ama bu durumu korumakta çok zor gerçekten.
***
Arkadaşlığı sürdürmek, devam ettirmek iki tarafın birbirine bir sıkıntı olmadan, yük olmadan bunu devam ettirebilmesi sanıldığı kadar da kolay değil. Çünkü böyle arkadaşlıklar zor elde ediliyor. Zor elde edilen şeylerde gözden kolayca çıkarılmıyor. Arkadaşlarımızı nasıl seçiyoruz, nasıl arkadaş ediniyoruz ona biraz bakmak lazım. Benim düşüncem, arkadaş belirlerken biraz kişisel deneyimler etkili oluyor.
Birtakım ölçülerimiz, değer yargılarımız oluyor ve sanki o sizin bu ölçülerinize denk geliyor.
***
Onu bulduğumuzda kaçırmak kaybetmek istemiyorsunuz onda sizi tamamlayan bir şey buluyorsunuz, onda sizi güçlendiren, bereketlendiren dünyanızı derinleştiren bir şey buluyorsunuz.
Düşünsenize onunla konuşuyorsunuz, onunla dertleşiyorsunuz ona içinizi açıyorsunuz, içinizi döküyorsunuz sizin kadar o da aynı şekilde
kendi içini, kendi dertlerini sizinle paylaşmayı çok değerli buluyor.
Sırlarını tutuyorsunuz onun mahrem konularını başka biriyle
paylaşmıyorsunuz ona tanıklık etmek o arkadaşınızın hikâyesini sürdürme konusundaki ortaklık size çok özel bir anlam, bir değer bir kişilikte kazandırıyor.
***
Zor olan herhalde bu arkadaşlığı sürdürme konusundaki başımıza gelen bir takım baskılar bir takım sıkıntılar. Bazen öyle oluyor ki arkadaşlık artık o eski sıcaklığını o eski tazeliğini sürgit devam eden o heyecanını kaybediyor. Belirli bir noktadan sonra siz idare etmeye başlıyorsunuz. Zaten ilişkilerde idare etme, göz yumma, görmezlikten gelme başladığında o artık arkadaşlık olmaktan çıkıyor. Başka bir şey oluyor.
***
Mesele bu arkadaşlığı her durumda sürdürebilecek, oradaki yakıtı sürekli taze tutacak, oradaki közü söndürmeyecek bir ilişki kurmanın yolunu bulmak. Bununda herhalde herkese göre değişen, kişiden kişiye farklılaşan birtakım özellikleri var. Kastettiğim iki arkadaş arasındaki ilişki zemini kesinlikle duygusal olmalı, ilişki öyle çok rasyonel çok modern anlamda birtakım hesaplar üzerine kurulu bir şey değildir.
https://kocaelicinar.com/yazar/mesut-nobetcigil/arkadaslik-(i)/75779.html