Derler Bizde
Derler Bizde
Davete “OKUNTU” yengeye“ GUMA”,
İnceden açılmış ekmeğe “YUKA”,
Saciçinde “KÖMBE”, üstde “BAZLAMA”,
Savrulan buğdaya “CEÇ” derler bizde.!!!
Babaanneye “EBE”, halaya “BİBİ”,
Amcaya “EMMİ” der, çocuğa “SABİ”,
Uzağa “IRAK” der, yakına “BERİ”,
Birin çağırırken “HİŞ” derler bizde.!!!
Hastalığa “MARAZ”, öksürüğe “ÇOR”,
yabancıya “EL”, acemiye “TOR”,
Hanıma “AVRAT” der konuşmaya “ŞOR”,
İşler kötü ise “YAŞ” derler bizde.!!!
Büyük kaba “HELKE”, küçüğe “ŞİTİL”
Tohuma “BİDER” der, fidana “ŞETİL”,
Şakaya “YARENNİK”girmekse “DIKIL”,
Leğen demezlerde “TEŞ” derler bizde.!!!
Düğmeye “İLİK” der, eşarba “YAĞLIK”
Yayılmış yoğurdun suyuna “KATIK”,
Ayrana “ÇALKAMAÇ”, yayığa “YANNIK”,
Avşar pilavına “AŞ” derler bizde.!!!
Çukurlara “YARIK”, bedava “BELEŞ”,
Hayvan ölüsünün adına “ÜLEŞ”,
Güzele “GÖKÇEK” der, bir adı “KELEŞ”,
Rüya demezlerde “DÜŞ” derler bizde.!!!
Herhâlde “ELLEHAM ”bir adı “ZAHAR”,
Ameleye “IRGAT”, koyuna “DAVAR”,
Tazeye “ACER” der, yokuşa “BAYAR”,
Koş gel demezlerde “GOP” derler bizde.!!!
Kırmızı “TOKADALI”, pembeye “ŞAYAK”,
Amcaya “EMMİ”, kibâra “KIYAK”,
Az önce “DEBİYAK”, demine “BAYAK”,
Otun samanına “KERS” derler bizde.!!!
Dünürüne “HISIM”, düşmâna “HASIM”,
Gömleğe “İŞLİK” der, ilmeğe “DÜĞÜM”,
Havluya “PEŞKİR”, bakraca “GÜĞÜM”,
Yetmemiş armuda “KEŞ ” derler bizde.!!!
Gezmeye “HALAKA”, zarara “GAREZ”,
Nüfusa “HORANTA”, murâda “MURAZ”,
Biçilmiş Ekinin yerine “FİREZ”,
Bahardan önceye “GIŞ” derler bizde
Okula “MEKTEP” der, Tokada “ŞAPLAK”
Tarlaya su akan Yerlere “SAVAK”
Esire “YESİR” der, Üşümek “BUYMAK”
Ağaç kırılınca “HAŞ” derler bizde
Fasulye ye “PAKLA” der, Pencereye “PENEK”
Havuca “PÜRÇÜKLÜ” Yıkanmak “ÇİMMEK”
Çiftçiye “İREÇBER, bakmak “DEANEMEK”
Bayat yumurtaya “CILK” derler bizde
İşarete “IŞMAR”, tavıra “ZAVIR”
Önceye “SELEF” der, Geçmişe “BILDIR”
Lüzumsuza “VETSİZ”, kahıra “GAHİR”
Anlaştık demezde “HE” derler bizde
Elbiseye “ASBAP”, Yıkanmış “YUNUK”
Yanağa “AVURT” der, Surata “DULUK”
Civcive “CÜCÜK”, Hindiye “CULUK”
Kümese sürerken “KİŞ” derler bizde
Değneğe “MESES” der, balkona “ÇARDAK”
Sipariş “ISMARIÇ”, Kızmak “SOKRANMAK”
Uzaklaşmanın adı bizde "IRAMAK”
Eşeğe binerken “ÇÜŞ” derler bizde
Çukur taşa “GAKLIK”, Dolaba “GAPLIK”
Tavaya “ELLİCE”, Yemeğe “AZZIK”
Testiye “CERE” der takıya “BEKLİK”
Evet yerine kısaca "HEYE" derler bizde.
Leave a comment
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.