YETER BE! – Ozan ARİF
YETER BE! – Ozan ARİF
Yeter be, üstüme çok gitmesinler!
Ülkücülük, haddi aşmak değildir.
Bana Ülkücülük öğretmesinler,
Ülkücülük, yoldan şaşmak değildir.
Ülkücü kavrulur her nefesinde,
Ocak ateşinde, ocak isinde!
Sistemin düdüklü tenceresinde,
Kelle-paça gibi pişmek değildir.
Merkezmiş-herkesmiş bilmem ne derken,
Erken unuttular, Türkeş'i erken!
Ülkücülük, “Ülkü” elden giderken,
Hoplayıp, zıplayıp coşmak değildir.
Seneden seneye mezar ıslayıp,
Türkeşçilik yapmak ayıptır ayıp,
Sırf bununla Ülkücülük taslayıp,
Bozkurt'un derdini deşmek değildir.
Köylü bile öküz alsa işine,
Dişine bakıyor, önce dişine,
Ülkücülük, her hıyarın peşine,
Bir avuç tuz alıp, koşmak değildir.
Düşünen ve konuşanı ezerek,
Soru soran Ülkücüyü bozarak,
Cevaptan ziyade ona kızarak,
Köpürmek değildir, taşmak değildir.
Ülkücülük, makamları koz yapıp,
Gönülleri ufalayıp toz yapıp,
Elâleme gık yok, bize poz yapıp,
Kabarmak değildir, şişmek değildir
Bu sevda gönlünü aldıklarına,
Vefayı öğretir bulduklarına,
Kötü günde muhtaç olduklarına,
İyi günde mezar eşmek değildir.
Ülkücülük, böyle utanmazlaşıp,
Sevdayı unutup, hatta yozlaşıp,
Geçmişine sövenlerle uzlaşıp,
Arif'in ardına düşmek değildir!
Allah rahmet eylesin..
Leave a comment
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.