YÜREĞİMİZ YANDI YÜREĞİMİZ… / Halil ALTIPARMAK
YÜREĞİMİZ YANDI YÜREĞİMİZ… / Halil ALTIPARMAK
Bu yangın hiçbir başka yangına benzemiyor. Çünkü, diğer yangınların hepsinin bir izahını bulabiliriz belki…
Ancak, bu kadar masum, bu kadar ağır, bu kadar acımasız ve bu kadar haksız bir ölüm olamaz.
11-15 yaşlarında 30’dan fazla çocuk, canlarının derdine düşüyor, çare arıyor, camdan atlıyor, yangın merdivenine gidiyor, dama çıkıyor, çırpınıyor, ama yok çare yok, 10’ dan fazlası ölüyor.
Tanrım sizi nur içinde yatırsın çocuğum…
Affedin bizi, sizi koruyamadık.
Ağlıyoruz, kahroluyoruz, ama, heyhat, geçmiş ola…
Affedin bizi çocuklar, size bir yurt yapamadık, sizi din bezirgânlarının eline teslim ettik.
Üzülmek çare mi artık?
Kahrolmak o körpe, masum, sadece anasının-babasının ağzına bakan çocukları geri getirebilir mi?
Affedin bizi kızım, ölmemek için çırpınışlarınıza engel olamadık…
Bu çırpınışlarınız içerisine koskoca bir ülkeyi ve toplumu çektiniz…
Affedin bizi çocuklar, göstererek gelen acı ve ağır ölümlerinizin kader olamayacağını anlatamadık, bildiremedik…
Her işin içerisinden kader deyip sıyrılmanın, insanî olmadığı gibi dinî de olmadığını, sadece kendi makam ve menfaatlerini korumak için ucuz birer aldatma olarak kullanıldığını artık anlamamız gerektiğini bize gösterdiniz.
Affedin bizi kızım, okumak için gösterdiğiniz gayretlerin milyarda birini bizim size destek vermekte gösteremediğimiz için...
Bir ülkenin, bir devletin, bir toplumun, bir milletin geleceğinin gençler olduğunu, o gençlerin herhangi bir karanlık ele teslim edilemeyeceğini gösterdiniz.
Artık, bundan böyle, yok şu tarikat, yok şu cemaat, yok şu dinî grup değil, ülkenin gençlerinin topluca millî ve manevî değerlere sahip eller tarafından eğitilmesi gerektiğini açık-seçik gösterdiniz. Tabii, görmek isteyene, anlamak isteyene, vicdanı olana, aklı olana, insanlığı olana, gerçekten inancı olana…
Çok üzgünüz, affedin bizi çocuklar…
Biliyorum, geri gelemeyeceksiniz. Biliyorum sizi geri getiremeyeceğiz.
Ama ne olur, gittiğiniz yere, en masum ölümle gittiğinizi bildiğimizi bilin. Ne olur, sizin bu masun ölümünüz nedeniyle artık, birçok şeyin eskisi olmaması gerektiğini, mutlaka yeni şeyler yapmak gerektiğini anladığımızı bilin…
Affedin bizi, affedin bizi, affedin bizi…
Leave a comment
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.